மீனாட்சி பவனமும் மிஷனும்

நடிகர் கார்த்திக் அகில இந்திய கட்சியின் மாநில தலைவராகிவிட்டார். அவர் எந்த கூட்டணியில் இருக்க வேண்டும் என அடித்துக் கொள்கிறார்கள். பசும்பொன் தேவர் பற்றி நடிகர் கார்த்திக் சொல்லித்தான் தேவரின மக்களும், தமிழக மக்களும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டுமா என்ன?

கார்த்திக் பின்னால் தேவரின இளைஞர்கள் அணிவகுப்பதாக (வேடிக்கை பார்க்க என்றாலும்) சொல்வது கவலை தருகிறது.

மீனாட்சி பவன் என்ற உணவகத்தை கிட்டத்தி்ட்ட தனி அடையாளத்துடன் வெவ்வேறு ஊர்களில் கிளைகள் பரப்பி ஓரு நிறுவனத்துக்குண்டான ஒரு முகவரி பெறுவது சாதாரண விஷயமல்ல. மதுரையில் உள்ள கிளை போன்றே கும்பகோணத்திலும் காணும்பொழுது அந்த நேர்த்தி புரிகிறது. இன்முகத்துடன் உபசரிக்கும் ஊழியர்களை பார்க்கும் பொழுது அவர்களுக்கு சேவை என்றால் என புரிந்திருப்பது சந்தோஷமளி்க்கறது. மதுரை தெருவோர அப்பத்தா கடை பனியாரமமும், மல்லிகை இட்லியும், கொத்தமல்லி சட்னியும் ருசி மாறாமல் எங்கும் கிடைக்கும் என அந்த அங்கீகாரம் பெருமை தான்

மதுரையில் மருத்துவமனை என்றாலே மிஷன் என்பதிலிருந்து நாங்களும் இருக்கிறோம் என சொல்லும் விதமாக பல்வேறு பிரிவுகளுடன் மீனாட்சி மிஷன் மருத்துவமனையை தொடங்கி அதை நிலை நாட்டியிருப்பது சாதனை தான். புற்றுநோய் பிரிவு, இதய அறுவை சிகிச்சை, கருத்தரங்கு என விரிந்திருப்பது நல்லது தான்.

இவற்றிற்க்கெல்லாம் பி்ண்ணியில் இருக்கும் சேதுராமன் அல்லவா அந்த இளைஞர்களுக்கு முன்ணுதாரணமாக இருக்க வேண்டும்?

சினிமா மாயையில்லாமல் நாமும் திறமையால் முயற்ச்சியால் சாதனை படைக்கலாம் என்று ஊக்கமல்லவா கொள்ள வேண்டும். சேதுராமன் போன்றவர்களும் அதற்கல்லவா பாடுபட வேண்டும். அப்படி சட்டமன்றம் செல்லும் ஆசையிருந்தால் இதயத்தில் இடம் தருவாரா, சன் சின்னத்தில் போட்டியிட சொல்வாரா என காத்திருக்காமல் அவர்கள் பெரும்பான்மையாக இருக்கும் தொகுதிகளில் தனித்து போட்டியிடலாமே?

பிரதிநித்துவம் வேண்டும் என்றால் இந்த தன் முயற்ச்சியும் முன்னேற்றமும் மக்களின் கவனம் பெறும். அவர்களும் வளர்வார்கள். தமிழகமும் வளம் பெறும்.

சேதுராமன் போன்றவர்கள் இன்னுமிருக்கலாம். அரசியல் தாண்டி அவர்கள் அடையாளம் காணப்பட வேண்டும், முண்ணுதாரணமாக அவர்களை கொள்ள வேண்டும் என்பதே விருப்பம்.