ஜெயிக்கும் பட்டியல்

ஆர்யாவும் பரத்தும் தூள் பரத்துகிறார்கள். ஆர்யா அழகாக இருந்தாலும் அமுல் பேபி போல இல்லாமல் ஒரு தெரு ரவுடி போல பொருந்துகிறார்.

பரத் தான் ஆர்யாவுக்கு நடிப்பிலும் சீனியர் என வெளுத்து வாங்குகிறார்.

பூஜா அழகாக மட்டுமில்லாமல் திறமையுடன் ஜொலிக்கிறார். ஒரு நடுத்தர குடும்பத்து பெண்ணுக்கே உரிய கூச்சத்துடனும் அசட்டுத் தைரியத்துடனும் நடித்திருக்கிறார். பரத் பலூன்களை சுடுவதை கண்டு மிரளும்போதும் பின்னர் உண்மை தெரிந்தவுடன் காதலை மறக்க முடியாமல் உடைந்து அழும் போதும் தான் நல்ல நடிகை என நிருபிக்கிறார். தமிழ் சினிமா இவரை எப்படி வீணடிக்கப்போகிறதோ என கவலையாக இருக்கிறது.

பத்மபிரியா ஆர்யாவின் காதலுக்காக தவமாய் தவமிருக்கிறார். அந்த ஏமாற்றங்களை அழகாக வெளிப்படுத்துகிறார். நடிக்க மட்டுமல்ல தன்னால் கிறங்கவைக்கவும் முடியும் என தாவணி களைகிறார்.

நல்ல வேளையாக கூலிக்கு கொலை செய்பவர்களை மன்னவனே தென்னவனே என விளிக்கும் பாடல்கள் இல்லை.

கதை ஒன்றும் புதுசில்லை தான். பிதாமகன் கதையில் இருக்கிற டிராமவை எடுத்துவிட்டு படம் எடுத்திருக்கறார். விக்ரம் போல பரத்ததும் சூர்யாவை போன்று ஆர்யாவும் ரசிகாவை போல பத்மப்பிரியாவும் லைலாவை போன்று பூஜாவும் வார்க்கபட்டிருப்பது தேவ ரகசியம் இல்லை. ஆனாலும் காட்சியமைப்பில் ஒரு வேகம் காட்டியிருப்பதால் படம் பார்க்கும் போது இந்த ஒற்றுமை தெரியவில்லை.

இந்த கதை இப்படி முடிவது தான் நியாயம். அதை இயக்குநர் சரியாகவே செய்திருக்கிறார். இது நாயகர்களை நம்பாமல் கதையை நம்பினால் மட்டுமே சாத்தியம்.

கதையில் தேவையில்லாத முடிச்சுகள், வெளிநாட்டு டூயட்டுகள் என எதுவுமில்லை. மருந்துக்கு கூட காவல்துறை இல்லை. கொலை ஏன் எதற்கு என காரணங்கள் இல்லை. அவை முக்கியமல்ல என்பதாலும் நமக்கு அந்த குறையே ஏற்படுவதில்லை. நேர் கோட்டில் படம் விறுவிறுவென நம்மை கட்டிப்டபோட்டுவிடுகிறது. ஒவ்வொரு காட்சியும் கதாபாத்திரமும் பின்னால் வேறு வேலைக்கு காத்திருப்பது முன்னே உணர்த்தப்பட்டாலும் அவை பின்னர் வரும்போது ஆஹா என இருக்கிறது. உதாரணத்துக்கு சாமியிடம் வேலை கேட்கும் அந்த சர்வர். அழகிய தீயே படத்திற்கு பிறகு ஒரு நல்ல வாய்ப்பு அவருக்கு. (பெயர் தெரியவில்லை). சார்லி, சந்திரசேகர் வரிசையில் குணச்சித்திர நடிப்புக்கு ஒருவர் கிடைத்திருக்கிறார்.

யுவன் பிண்ணனியல் பின்னி எடுத்திருக்கிறார். ஆனால் ஏன் மன்மதன் படத்தில் வரும் காதல் வளர்த்தேன் ஆரம்ப இசைக்கோர்வையை எல்லா படங்களிலும் பயன் படுத்துகிறார் என புரியவில்லை.

அறிந்தும் அறியாமல் தந்த இயக்குனர் கண்டிப்பாக சிறந்த இயக்குனர்கள் பட்டியலில் இடம் பெறுவார். வாழ்த்துக்கள்!

படம் பார்த்த பிறகு எனக்குள் எழுந்த கேள்விகள்:

அனாதையாக இருந்தாலும் இருக்கிற ஒரே நண்பணும் போன பிறகு பலி வாங்க புறப்படுவது நியாயம் என்றாலும், காசு வாங்கிக்கொண்டு என்ன ஏது என்று அறியாமலேயே வெட்டி சாய்க்கும் போது இவர்களுக்கு அந்த உணர்வும் வலியும் எங்கே போகும்?

படம் பார்க்கும் அந்த கூலிகொலையாளிகள், கத்தி எடுத்தவன் மரணம் கத்தியில் என உணர்வார்களா ?
இல்லை!
இந்த தொழிலுக்கு காதல் கூடாது வெறும் சுகம் மட்டும் போதும் என விபரீதமாக தெளிவு கொள்வார்களா?